Als je VIP kaarten krijgt voor een voetbalwedstrijd in de eredivisie dan laat je die natuurlijk niet aan je voorbijgaan. Zeker niet als traditieclub Sparta de bestemming is. In het sfeervolle Kasteel bekeken Sjors, Stefan en ik de nu al legendarische wedstrijd Sparta – Heerenveen die eindigde in 2-2.
Als algemeen voetballiefhebber ga ik graag naar wedstrijden. Wat mij betreft is er niet één club die het monopolie op mijn kaartje heeft. Sparta doet al jaren niet meer mee om de prijzen, dus het is wel even wat anders dan de reuzen PSV en Ajax. Maar dat hoeft een goede voetbalmiddag niet in de weg te staan.
Het was een heerlijk voetbalweertje en bij aankomst konden we het pittoreske stadionnetje van Sparta al van verre zien liggen. Midden in een woonwijk, zoals het hoort. Bij het naderbij lopen hoorden we de spreekkoren al en het was ongelooflijk hoe prettig ontspannen de sfeer was. Heerenveen supporters liepen ongestoord door de Sparta fans heen. Her en der werden door wildvreemden praatjes gemaakt. Er heerste een apart soort verbondenheid in deze authentieke voetbalsfeer. Veel ouders met kinderen ook op de tribune. Waar zie je dat tegenwoordig nog?
Het stadion kan niet anders omschreven worden dan sfeervol en gezellig. Het Kasteel is echt een sierraad voor de voetbalsport. Het is te hopen dat Sparta dit onderkomen nog lang in ere zal houden. Onze plekjes gaven een fantastisch zicht op de wedstrijd. Op de kasteeltribune aan de lange kant, dicht bij het uit-vak van de Friezen, dat meer geluid produceerde dan de rest van het stadion. We namen plaats op de eerste rij en het spel op het veld zette zich in beweging.
De eerste helft verliep niet erg goed voor Sparta. In de eerste tien minuten wist de thuisploeg wel wat druk te zetten, maar toen er een half uur op de klok stond had Heerenveen er twee listige countertjes inliggen. Het moraal van de ploeg en van het publiek daalde hierdoor zichtbaar en een gelatenheid maakte zich van hen meester die zich vaker dit seizoen zal hebben voorgedaan. Met uitzondering van de paar honderd meegereisde Friezen uiteraard, die er lustig op los zongen en trommelden.
In de rust pakten we een drankje in het sponsorhome van Sparta. Hier ontwaarden we nog een bekende ex-voetballer: Barry van Galen. Blijkbaar had hij het mooie weer aangegrepen om een lekker potje voetbal te gaan kijken. Met een knapperig vers broodje ham/kaas en een glas cola vulden we onze magen voor wat er ging komen in de tweede helft.
Het tweede bedrijf was Sparta aanmerkelijk beter op dreef. Dit resulteerde al snel in een treffer. Het publiek ging erachter staan en je kon zien dat de ploeg daar op reageerde. Een paar minuten later legde de scheids de bal na aangeschoten hands onterecht op de penalty stip waardoor Sjaak Polak namens Sparta de 2-2 kon aantekenen. Het stadion ging uit z’n dak. Het clublied van Sparta werd uit volle borst gezongen. Na afloop van de wedstrijd waren de supporters duidelijk tevreden met het resultaat.
Een heerlijk voetbalmiddagje in Spangen besloten wij in stijl door een satétje te eten op het terras. Ook de laatste straaltjes zon pakten we zo voldaan mee. Het is bijna jammer dat ik geen fan van Sparta ben. Aan de sfeer, het stadion en de supporters zal het in ieder geval niet liggen!
Ik & Sjors vermomd als Sparta supporters
Ahhhhhhhh!! Dat klinkt wel ideaal, zo niet royaal!
‘Het Kasteel’ staat nu officieel op mijn lijstje van ‘daar wil ik ooit nog wel eens een kijkje nemen’!
Het was een heerlijke dag! Goed geregeld Sjors! En Jer: mooi beschreven!!