Ik moet het toch even kwijt: er lopen veel mensen rond op deze aardbol. Vreemde mensen ook wel. Het kan natuurlijk ook zijn dat ik zelf erg vreemd ben. Soms zal dat ook best wel het geval zijn, maar ik ben ervan overtuigd dat dit niet de enige verklaring is. Laat ik die stelling hier eens wat verder onderbouwen. Dit voelt toch wel als een mooi podium om aan een willekeurig en doorgaans ongeïnteresserd publiek eens lekker het hart te luchten.
Neem nu bijvoorbeeld mijn werk. Op zich heb ik een fantastische baan. Een eigen internetspel ontwikkelen en beheren zou voor vele nerds op deze aardbol toch een mooi tijdverdrijf zijn. Toch heeft ook dit schijnbare Utopia een schaduwzijde.
Elke dag weer komen er verwensingen en bedreigingen bij mij binnen, vaak aan mijn persoon gericht. Op zichzelf logisch, als ruim een miljoen mensen zich bemoeid hebben met het spel zitten er altijd wel een paar rare vogels tussen. Toch is dat af en toe wel vervelend. Niet dat er busjes voor mijn huis stoppen die gemaskerde lieden met honkbalknuppels uitbraken, maar als mensen aangetekende brieven versturen of expliciet je adres bij een pittige bedreiging melden, dan is dat toch minder prettig.
Maar in sommige gevallen kan het ook wel grappig zijn, als de bedreigingen wat onschuldiger van aard zijn. Zo is mij een keer te kennen gegeven dat ik met rotte eieren en kippen zou worden bestookt:
…als dat binnen redelijke termijn niet lukt, dan ga ik eieren gooien naar jullie ramen. En dat meen ik. Mijn oom heeft een legbatterij, dus ik heb ammunitie genoeg.
En kippen ook, en ik zweer je, dat geeft nog veel meer troep. In de hoop op een vreedzame oplossing.
Vaak ook wordt mijn woordenschat verrijkt met nieuwe woorden, uitdrukkingen en gezegdes die in het moderne Nederlands kennelijk gebruikt worden. Om de mededeling “ik bijt je kop eraf” bijvoorbeeld, moest ik ondanks de minder vriendelijke toon toch wel even glimlachen.
Het zal er allemaal wel bijhoren, maar normaal vind ik het allemaal niet. Het mag ook soms best een beetje positiever…
