Na een jarenlange trend van specialisatie is de allrounder terug onder een nieuwe, hippe naam: de Full Stack Developer. Wie enige tijd geleden nog zei dat hij zowel back-end als front-end deed werd door de specialisten meewarig aangekeken. Maar de Full Stack Developer is terug om zijn plaats onder de sterren te claimen.
De complexiteit van software neemt toe. Steeds verdergaande specialisatie is het logische gevolg daarvan. Begin van dit millennium was een webapplicatie er voor één browser en één schermgrootte. De meeste applicaties waren bovendien kleinschalig en de technologie erachter stond nog in de kinderschoenen.
Door de jaren heen kwam er een veelheid aan technologische keuzes bij. Aan de back-end kant maakte NoSQL een opmars door als aanvulling op de traditionele relationele databases. De cloud kwam, met zijn uitdijende SaaS, Paas en IaaS oplossingen. ‘DevOps’ werd dit specialisme gedoopt.
Ook de front-end werd steeds complexer. Eerst met de opkomst van alternatieve browsers als Edge, Chrome, Safari en Firefox. Later met mobiele devices. Door de verschillende schermformaten was responsive design een must geworden. Native platformen maakten beheersing van omgevingen als Objective-C, Swift en Java met hun bijbehorende SDK’s noodzakelijk.
Als developer werd het steeds moeilijker om al deze variaties en smaken goed te beheersen. Vandaar dat overal front-end en back-end teams gesplitst worden. Soms wordt de stack zelfs nog verder opgesplitst en krijgen architectuur, devops, DBA en systeembeheer ook eigen team.
Het lijkt een niet te stoppen proces. En hoewel het als voordeel heeft dat elke specialist zich volledig kan richten op zijn deelgebied, haalt het de flexibiliteit en de snelheid uit het proces en drijft het de kosten op.
Inmiddels zwaait de slinger de andere kant op. Hoe kan dat?
Een andere beweging in de softwarewereld is die van het volwassen worden van technologie. Als dat gebeurt, hoeven developers zich minder bezig te houden met de technologie zelf en kunnen ze meer focus houden op wat ze ermee willen doen. Populaire omgevingen als Java, C#, PHP, Ruby en Python, beschikken inmiddels over zulke sterke frameworks dat developers er snel krachtige applicaties mee kunnen bouwen.
We zien de front-end en de back-end weer dichter bij elkaar komen. In een enkel geval doordat de technologie van de front-end naar de back-end gaat. NodeJS is een voorbeeld hiervan. De MEAN stack (MongoDB, ExpressJS, AngularJS, NodeJS) maakt het mogelijk een applicatie volledig in JavaScript te ontwikkelen. Front-end tools en frameworks worden steeds beter. Het aantal templates om snel op voort te borduren neemt elk jaar toe. De back-end kruipt naar de front-end toe, omdat er in de front-end steeds meer met dezelfde design patterns wordt gewerkt. Dit wordt ook wel de ‘back-end van de front-end’ genoemd, om nog verwarrender te maken.
Dankzij deze ontwikkelingen komen er weer alleskunners. Full Stack Developers, worden ze genoemd. En er is veel behoefte aan! Dat bewijzen de vele vacatures wel.
Deze supermannen (het zijn vooral mannen) hoeven overigens niet álles te kunnen: ze kunnen in multi-disciplinaire teams nog altijd bijgestaan worden door visual designers, UX designers, DBA/devops engineers en Customer Success specialisten. Maar het grote voordeel van een ‘full stack’ competentie is dat het weer binnen de mogelijkheid van een enkel team komt te liggen om een product zelfstandig te releasen.