Voor het derde jaar achtereen bezochten we met Gamebasics een voetbalhoofdstad in Europa. Dit keer was het affiche mooier dan ooit, want Celtic – Glasgow Rangers is de legendarische topper van Schotland die niet voor niets bekend staat als “The Old Firm“. Zaterdag vroeg vertrokken we richting Glasgow voor wat een onvergetelijke ervaring zou worden.
Kort filmpje met een impressie van de reis:
We vlogen via Edinburgh en na een korte taxirit kwamen we aan bij het hotel in Glasgow. Met het centrum op loopafstand begonnen we aan een korte verkenning van de stad, om vervolgens een bus naar het stadion te pakken.
De Celtic Park stadion tour
De eerste indruk van het stadion was geen grootse. Hoewel Celtic Park een indrukwekkende capaciteit heeft van 60.857 zitplaatsen, spreken de bouw en de omgeving niet tot de verbeelding. Pal naast het stadion ligt een begraafplaats en verder is er niet veel anders te zien dan vervallen industrie en asfalt. Aan niets konden we afleiden dat hier een trotse Europese topclub met een miljoenenbegroting gehuisvest is.
De faam van de club werd wel vertolkt door de naastgelegen fanshop. De meest uiteenlopende waar was er te krijgen om de Celtic fan van de wieg tot het graf te bedienen. Zo konden pasgeborenen zich al sabbelend op een Celtic speentje hullen in een Celtic rompertje. We sloegen sjaals, mutsen en souvenirs in en maakten ons op voor het eerste programma onderdeel: de stadion tour.
Een in keurig Celtic-pak gehulde gentleman stond ons al op te wachten. Deze man vertelde in onvervalst Schots accent met veel plezier over zijn club, al draafde hij soms een beetje door in de details. De nodige sneren naar de grote aartsrivaal Glasgow Rangers waren natuurlijk niet van de lucht.
Het verhaal over de beker die Celtic in 1902 won is me het meest bijgebleven. Deze beker, eerder in bezit van Glasgow Rangers, werd hergebruikt in een benefiet toernooi ter gelegenheid van de tragedie in Ibrox Stadium. Toen Celtic in de finale onverwacht de Rangers klopte, namen zij de beker mee naar huis. De Rangers waren hier niet blij mee en eisten de beker terug, wat door Celtic werd geweigerd. Sindsdien dient het bestuur van de Rangers elk jaar een formeel verzoek in tot teruggave van de beker, nu al 109 jaar.
Na de stadion tour aten we wat in de stad aan het St. George Square. De Fish & Chips en hamburgers met friet waren goed aan ons besteed.
De wedstrijd
Per taxi vertrokken we vroeg naar de wedstrijd die om 12:30 ’s middags gespeeld zou worden. Ruim voor aanvang waren we aanwezig. Het terrein om het stadion gaf nu een totaal andere aanblik.
Overal liepen in het groen-wit gehulde supporters rond die luidkeels de liefde aan hun club betuigden. De beveiliging was al bijna even talrijk. Naast politie te paard waren er enkele honderden agenten op de been om dit duel in goede banen te leiden.
Eenmaal in het stadion namen we plaats op de bovenste ring waar we een prima uitzicht hadden over het veld.
De wedstrijd was een fantastische belevenis. Voorafgaand aan de wedstrijd werd er uit volle borst “You’ll Never Walk Alone” gezongen waar je kippenvel van kreeg. Tijdens de wedstrijd bleven de supporters hun club 90 minuten lang naar de overwinning schreeuwen. Het was een kolkende massa van zingende en springende fans.
Het wedstrijdverloop was in ons voordeel, want Celtic kwam al snel op voorsprong. Hooper opende in de zeventiende minuut de score en trof na een klein half uur spelen opnieuw doel. Kris Commons maakte in de tweede helft het derde doelpunt.
De 7.500 Rangers fans in het uitvak roerden zich in het eerste kwartier nog, maar werden daarna overstemd door het Celtic publiek dat door het dolle heen was. De 3-0 einduitslag werd uitbundig gevierd. Het niveau van de wedstrijd was overigens matig, maar dat mocht de pret niet drukken.
Illustratief voor de enorme beleving van deze wedstrijd was dat er, zoals vaak bij andere clubs, geen vak met harde kern supporters aan te wijzen was. Het hele stadion deed vol overgave mee en dat is uniek. Na afloop galmde het “We Just Can’t Get Enough“, wat herhaaldelijk door de supporters ten gehore werd gebracht, nog na. We waren het erover eens dat deze wedstrijd qua ambiance niet te overtreffen was.
De avond brachten we door in de gezellige pub Waxy O’Connor’s in het centrum van Glasgow, die meerdere lagen met nisjes, gezellige hoekjes en barretjes met elkaar verbond. Hier spraken we na over de wedstrijd en lieten ons het traditionele Schotse bier goed smaken! Het eten was er uitstekend en konden we zelfs het traditionele Schotse gerecht Haggis proberen.
De volgende dag berichtten de kranten over de sensationele zege van Celtic op Rangers.
De Glengoyne whiskey distillery
Schotland staat bekend om haar lange whiskey traditie en daarom maakten we op de laatste dag een excursie naar een echte whiskey distillery.
We bereikten de ten noorden van Glasgow gelegen Glengoyne distillery binnen een klein uurtje. In deze traditionele stokerij, aan de rand van het Schotse hoogland, wordt de whiskey nog op ambachtelijke wijze gebrouwen.
Met typisch Schotse humor werden we rondgeleid en kregen we een 10-jaar oude Glengoyne whiskey te proeven. Ons uitje kreeg zo een ontspannen slot.
Feiten
Plaats: Glasgow, Schotland
Wedstrijd: Celtic FC – Glasgow Rangers
Uitslag: 3 – 0
Deelnemers: Eric, Frank, Jeroen, Bowie, Vincent, Matyas, Nancy, Jorrit, Evert, Matthijs, Robin en Laurens
Periode: zaterdag 19 februari t/m maandag 21 februari 2011
