De bekerfinale van deze jaargang ging tussen twee verrassende ploegen: PEC Zwolle en FC Groningen. Wij hadden tickets bemachtigd en konden genieten van een mooie finale. Het voetbal was matig, maar dit werd meer dan goedgemaakt door de fantastische sfeer.
Traditioneel wordt de finale van de KNVB beker in Rotterdamse Kuip gespeeld. Voor beide supportersscharen was het een aardige rit om er te komen. Maar dit hield ze niet tegen. Eindeloze rijen bussen stonden rondom het stadion geparkeerd. De bussen van Groningen werden begroet met spandoeken op de viaducten.
Wij hadden kaarten van Pro Agent, waardoor we voorafgaand aan de wedstrijd gebruik konden maken van de KNVB bestuurskamer in het Maasgebouw. Hier werd eten en drinken geserveerd. We bevonden ons hier in goed gezelschap. We herkenden diverse bestuurders en oud-voetballers.
De sfeer in en om het stadion was geweldig. Zowel de FC Groningen als de PEC Zwolle aanhangers zongen uit volle borst en haalden alles uit de kast om hun club naar de zege te schreeuwen. De ene kant van het stadion was groen en de andere kant blauw. Spreekkoren werden ingezet en beantwoord. Deze beleving maakt de bekerfinale zo’n bijzondere wedstrijd. Het was mooi om mee te maken.
In de eerste minuut werd er bijna gescoord, maar daarna was het vooral aftasten van beide kanten. Groningen had net iets meer kansen. Toen er in de tweede helft uit het niets een doelpunt voor de Groningers viel, via Albert Rusnák, was het snel bekeken. PEC Zwolle ging meer risico nemen, maar dat betaalde zich niet uit. Rusnák maakte kort daarna zijn tweede en de wedstrijd was beslist.
Bij de doelpunten werd er zo hard gesprongen en gejuicht, dat het stadion letterlijk op zijn grondvesten schudde. Wij voelden onze stoeltjes heen en weer bewegen en maakten ons even zorgen. Gelukkig hield De Kuip het en konden de Groningen supporters hun feestje vieren.