AI maakt mij overbodig. Letterlijk. Eerlijk is eerlijk. Ik dacht: het zal zo’n vaart niet lopen. Maar toen ik vorige week AI een probleem zag oplossen dat ik als één van mijn kerncompetenties beschouwde, was dat een flinke reality-check.
Ik ben opgeleid als programmeur en heb gedurende mijn carrière jaren ervaring opgedaan als ondernemer en CTO, Chief Technical Officer. Eén van de belangrijkste verantwoordelijkheden in die rol is het aannemen van nieuwe mensen. Dit vond ik een ontzettend moeilijke taak bij Gamebasics, waarin ik door fouten te maken langzaam maar zeker beter werd.
Toen ik ontdekte hoe ik een goed selectieproces kon opzetten, met een code challenge om de hard skills van medewekers te testen, beschouwde ik mijn vaardigheid daarin als een grote meerwaarde. Ik kon talentvolle teams opbouwen bij Gamebasics en bij RosterBuster die deze bedrijven naar grote hoogten gestuwd hebben.
Deze truc herhaalde ik bij het GameLab, waar ik de studenten eveneens laat zwoegen op een challenge om hun vaardigheden als software developers te toetsen. Dit werkte, tot ik erachter kwam dat zij steeds vaker AI gebruiken om hun code te schrijven.
Dat is lastig te verbieden, omdat AI tools bestaan en iedere zichzelf respecterende programmeur er gebruik van maakt. Het zou hetzelfde zijn als Stack Overflow of Google in de ban doen. Het was met de eerste ChatGPT generaties nog makkelijk te herkennen en de kwaliteit liet te wensen over. Dus niet echt bruikbaar om de code challenge succesvol te volbrengen.
Cursor
Ik probeerde onlangs de AI tool Cursor.com, waarmee je kleine software projecten zoals websites en apps kunt bouwen. Ik bedacht me dat deze tool wellicht wel in staat zou zijn om de code challenge te maken. Toen ik de proef op de som nam, bleek dit inderdaad het geval.
Ik voerde hem de originele tekst die ik bij Gamebasics naar kandidaten stuurde. Het is een half A4’tje, waarin beschreven staat dat je een kleine voetbalsimulatie van het WK moet maken. Cursor maakt op basis van deze tekst, aangevuld met twee of drie eenvoudige prompts, de test op zo’n hoog niveau dat het succesvol door mijn keuring zou komen.
Ik kijk bij zo’n test naar een aantal dingen: is de code helder, goed gestructureerd en onderhoudbaar. Zijn de specificaties goed opgevolgd. Ziet het er verzorgd uit. Bij al deze punten kan ik een vinkje zetten! Het voldoet niet alleen aan de specificaties, het ziet er mooi en creatief uit.
Bij de RosterBuster test is was zo mogelijk nog verbaasder over het resultaat. Deze challenge gaat over het verwerken van een AIMS rooster dat in de luchtvaart wordt gebruikt. Hierbij is nauwkeurigheid en testbaarheid van groot belang. Cursor loste dit op eigen initiatief op door eerst unit tests te schrijven en vervolgens de code aan te passen tot de tests slagen. Test Driven Design noemen we dat in programmeursland.
Het is een onwerkelijk gezicht om de AI de tests te zien schrijven en vervolgens dingen te zien proberen tot het lukt. Dit is een typische manier hoe mensen het zouden aanpakken. In Cursor moet je bij elke testrun nog op OK klikken, maar dat is eigenlijk onzin. De human is feitelijk out of the loop in dit geval.
Nog meer overbodig
Niet alleen de skill voor het selecteren van mensen is overbodig geworden. Programmeren leek altijd veilig beroep waar ik altijd op terug zou kunnen vallen. Dat beeld moet ik gaan bijstellen.
Maar het wordt nog veel erger. Ik heb me de afgelopen jaren bekwaamd in schrijven, programmeren, muziek maken en fotografie. Al deze vaardigheden zijn door artificial intelligence te vervangen.
Toch sta ik niet negatief tegenover de komst van AI. Het zal de wereld flink opschudden en veel van mijn competenties overbodig maken. Maar het biedt ook nieuwe kansen. Ik ben gelukkig nog niet zo oud dat ik dat niet zie en niet kan omarmen. Al zal het wel aanpassingsvermogen vergen.
