Dit weekend was ik in Londen voor het Affiliate Summit. Een internationaal event voor bedrijven die hun brood verdienen met het internet. Het was een leuke aanleiding om Londen weer eens te bezoeken, nieuwe (internationale) contacten te leggen en oude contacten te onderhouden.
Ik was in Londen op uitnodiging van De Heus. Het tripje besloeg drie dagen, waarvan één volledige dag om het Affiliate Summit te bezoeken.
De aankomst na een prettige vlucht was donderdag laat in de middag, dus er was weinig tijd meer om echt iets te ondernemen. Wel maakte ik kennis met mijn kamergenoot Jeroen Ligthart die interessante activiteiten heeft zoals o.a. het ontwikkelen en inzetten van Viral games. ’s avonds was er ruimte om in de pub naast het hotel een paar lekkere Guinness biertjes te nuttigen.
Vrijdag stond geheel in het teken van de beurs. Deze omvatte een ‘exposition’ ruimte met daarin een kleine dertig exposanten en enkele spreekbeurten van toonaangevende internet marketeers. Alles bij elkaar viel het Summit nogal tegen. Er waren relatief weinig interessante partijen aanwezig en de opkomst was laag. Van de spreekbeurten was er één erg interessant, over zoekmachine marketing. Verder heb ik niet veel nieuws gehoord.
’s avonds was er gelegenheid om het Londense nachtleven te verkennen. We benutten deze gelegenheid door de nachtclub Turnmills te bezoeken. Opvallend was de enorme troepenmacht bij de deur. De suppoosten, waar er zeker tien van stonden, zagen er vervaarlijk uit er er was een zichtbare politie aanwezigheid. Af en toe werd er iemand naar buiten gesleurd om vervolgens afgevoerd te worden. De rij was lang en we werden gedwongen zo dicht mogelijk op elkaar te gaan staan. Deze sfeer was alles behalve prettig en riep agressie op.
Echt goedkoop was het ook al niet in Turnmills. Vijftien pond entree, zes pond voor een biertje en uiteraard apart één pond vijftig afrekenen voor de garderobe. Als zuinige Hollander zie je dat met lede ogen aan. Maar eenmaal binnen in de discotheek was er weinig meer van de agressieve sfeer over en we hebben zeker een leuke tijd gehad.
Zaterdag ochtend na een stevig Engels ontbijt had ik afgesproken met Paul Brasset, onze vertegenwoordiger van Gamebasics in de UK. Deze Chelsea fan kwam uiteraard volledig in stijl aan. Onder de authentieke Engelse hooligan-look bleek echter een hele serieuze en sympathieke kerel te schuilen.
De middag besteedden we nog even in hartje Londen. De imponerende gebouwen en karakteristieke Londense kenmerken blijven indruk maken. We hadden perfect (on-Engels) weer, dus dat hielp ook mee. Na een hapje eten op een terrasje werden we trouwens verrast door duiven die brutaal de tafel kaalvraten en er in minder dan 60 seconden een enorme bende van maakten.
Na dit korte uitstapje was het alweer tijd om naar het vliegveld te gaan voor de terugreis. Helaas had ik bij de douane de pech dat ze de strenge veiligheidsvoorschriften in Engeland goed naleven: mijn toilettas bevatte deo, tandpasta en een geurtje voor na het scheren. Deze verdachte artikelen werden door de zorgvuldige beambte zonder pardon uit mijn tas gevist.
Toch kan ik terugkijken op een leuk georganiseerd uitje, waarbij het nuttig was te netwerken onder mijn ongeveer 60 reisgenoten. Wanneer ik volgende keer in Londen ben moet ik echter wel wat meer tijd nemen om de binnenstad te bekijken. In elk geval voldoende reden om nog eens terug te keren.
