Ik heb van 2004 tot 2006 aan de Universiteit Leiden ICT in Business gestudeerd. Als alumni van de universiteit zet ik me in om studenten en andere alumni te helpen, wanneer zij vragen hebben in het domein van ondernemerschap en IT. Dit doe ik onder de paraplu van het Leiden Mentor Netwerk. Om dit netwerk meer onder de aandacht te brengen is er een filmpje gemaakt, waar ik in figureer.
Fouten maken
Het coachen van ondernemers doe ik graag. Via de Dutch Innovation Factory, nlgroeit en het Leiden Mentor Netwerk weten mensen mij te vinden. Hoewel ik zeker niet pretendeer alles te weten, heb ik door de jaren heen het nodige meegemaakt. Niet alleen met succes, maar juist ook door veel fouten te maken.
Mentor netwerk
Het filmpje brengt goed in beeld dat studenten een beperkte kring om zich heen hebben waar ze hun toekomstige beroepskeuze of ondernemingsplan tegen toetsen. Hun ouders zijn daarbij erg belangrijk. Adviseurs zijn te duur. Zeker een jonge startende ondernemer heeft vaak nog geen netwerk. De universiteit voorziet daarin met het mentor netwerk. Alumni van de Leidse universiteit van over de hele wereld hebben zich aangemeld bij dit netwerk. Voor een ambitieuze student is het letterlijk één druk op de knop naar een beslisser bij een multinational, een medewerker op het binnenhof of een succesvol ondernemer.
Ik heb tot dusver twee ondernemers mogen coachen. Eén ervan richtte zich op goede doelen en vroeg zich af hoe dit schaalbaar gemaakt kon worden. De ander wilde workshops gaan geven, maar maakte een pivot toen Corona kwam en ging doe-het-zelf pakketten verkopen. In de gesprekken die ik heb gehad heb ik niet alleen iets proberen over te brengen, maar zelf ook weer veel geleerd.
Ga naar het Leiden Mentor Network.
Mijn tijd in Leiden
Hoewel ik zelf maar twee jaar in Leiden heb gestudeerd, bewaar ik er dierbare herinneringen aan. Haagse Hogeschool HBO-ICT was een prima opleiding, die ik later in mijn carrière meer ben gaan waarderen. Maar ik heb altijd het gevoel gehad een nummertje te zijn in dat enorme, koude Haagse gebouw. De onpersoonlijke en stroperige bureaucratie rondom zo’n organisatie maakte dat ik blij was er weer weg te zijn.
Hoe anders was dit in Leiden. Het gebouw ‘Snellius’ waar ik voor mijn master ICT in Business ging studeren was oud en vervallen, aan de rand van het universiteitsterrein. Het Leiden Advanced Institute of Computer Science (LIACS) was nota bene ondergebracht bij de sector wiskunde. Hoe ouderwets wil je het hebben?
De opleiding zelf was een verademing. Er was tijd en aandacht. De kwaliteit van de docenten en professoren vond ik buitengewoon. Als er internationale kopstukken komen lesgeven, zit je toch net even iets anders op je stoel. Dit waren zwaargewichten als Boaz Gelbord, Luuk Groenewegen, Bart Kienhuis, Jose Faustino en Hans Borgman. En niet te vergeten mijn medestudenten! Stuk voor stuk briljante mensen, uit alle delen van de wereld. Ik had het gevoel onderdeel te zijn van een bijzonder gezelschap. Dat heeft me gevormd en maakt dat ik nog altijd met een warm gevoel aan die periode terugdenk.
Gratis en toegankelijk
Het is bijzonder nuttig dat er een mentor netwerk is dat gratis is en toegankelijk. Hier kunnen studenten en alumni snel met vragen terecht die ze doorgaans niet in hun familiekring kwijt kunnen. Het is mooi om te zien dat de oudste universiteit van Nederland op deze manier haar immense netwerk gebruikt om afgestudeerden een extra steuntje in de rug te geven. Zo blijft het speciale gevoel in stand, zelfs als je de campus in Leiden allang verlaten hebt.
