Bill betaalsysteem van SNS bank was een vermakelijke flop

Eén van onze beste deals in de beginjaren van OSM was met de SNS bank. Ze hadden een nieuw betaalsysteem ontwikkeld, en wilden dat aan de man brengen. We schrijven 2005, nog lang voor de bankencrisis. SNS wilde graag meeliften op het grote bereik van Gamebasics onder jongeren, waarvoor het systeem bedoeld was.

Een nieuw betaalsysteem was destijds niet bijzonder. Rabobank probeerde het met Minitix. De Wallie kaart beleefde korte tijd enige populariteit. PayPal was nog redelijk nieuw. De wildgroei aan systemen zorgde ervoor dat we sceptisch waren over een nieuw systeem, waarvan de toegevoegde waarde twijfelachtig was.

Een kansloos betaalsysteem

Bill maakte het mogelijk om met je mobiel te betalen. Op zich best revolutionair voor die tijd. De manier waarop het werkte was minder vooruitstrevend. Om geld op je telefoon te krijgen, moest je het eerst overmaken via je bankrekening. Een tussenstap die een veel te hoge drempel opwierp. Wij voorspelden het systeem dan ook een snelle, eenzame dood.

Hoewel we het systeem dus volstrekt kansloos achtten, was er één interessant gegeven. Elke gebruiker die zich ervoor aanmeldde, kreeg 2 euro gratis tegoed op zijn Bill account en kon dat zonder verplichtingen meteen uitgeven. De OSM seizoenskaart was precies 2 euro. Met andere woorden, voor elke gebruiker die wij zover kregen om vrijblijvend een account aan te maken, kregen we 2 euro in het handje.

Dat was wel héél interessant.

Bill versus Tijhuis

Omdat we verwachtten dat het storm zou lopen, en we niet het risico wilden lopen dat SNS zich zou bedenken over deze ruimhartige regeling, besloten we heel eerlijk te zijn tegen de brave man (laten we hem Bill noemen) die namens de SNS bij ons aan tafel zat. Mijn compagnon Frank Tijhuis deed het – nu legendarische – gesprek. Dat verliep ongeveer zo:

B: Wij willen dat jullie ons systeem inbouwen.
F: Dat kan, maar niemand gebruikt het nog, dus het is wel een investering voor ons.
B: Dan betalen we een integratie fee.
F: Afgesproken. En iedereen die het gaat gebruiken krijgt 2 euro gratis?
B: Ja, klopt.
F: Zonder verplichtingen?
B: Ja, gelijk te besteden.
F: Dat gaat wel heel hard hoor. Dat gaat jullie veel geld kosten.
B: Dat weet ik.
F: Maar jullie systeem is vrij kansloos. Zou je dat nou wel doen?
B: We willen veel jongeren bereiken, dus als het veel geld kost is het een groot succes voor ons.
F: Ja, maar ik zie niet in hoe die jongeren straks geld bij gaan storten, en…
B: Hoor eens, nu moet je erover ophouden. Dat is onze zaak. Bouw het gewoon in.
F: Ok, doen we.

We hadden ons best gedaan. Tegen zulke dikke oogkleppen konden we niet op. Dan maar profiteren.

De geldkraan open

We bouwden het systeem in en zoals we hadden verwacht realiseerden we duizenden aanmeldingen. Op het portaal van Bill waar we konden zien hoeveel we verdiend hadden, schoot het bedrag omhoog.

Wow. Dat was cool.

Het was wel even spannend of SNS nog moeilijk zou doen, maar dat gebeurde niet. Alles werd netjes gestort.

Bill R.I.P.

Van Bill is daarna niets meer vernomen.

Zoals we voorspeld hadden, was de drempel om bij te storten te hoog. Daardoor bleef het voor het overgrote deel van de gebruikers bij hun gratis tegoed.

Bij de introductie van Bill ging nogal wat mis. We hadden sterk de indruk dat het systeem ergens boven in een ivoren toren was bedacht. Er was budget vrijgemaakt dat moest worden uitgegeven, en dat werd plichtsgetrouw gedaan. Maar een succes kon het op deze manier nooit worden.

Voor ons was het echter een leuk extraatje. In de begintijd van Gamebasics konden we het goed gebruiken.